Wielu może skorzystać z „500 plus dla seniora”. Komu przysługuje to świadczenie?
Dodatkowe świadczenie dedykowane jest dla osób starszych, niezdolnych do samodzielnej egzystencji, ze względu na różne ograniczenia. Ubiegać się o nie mogą osoby które spełniają kilka warunków
Fot. Pixabay
„500 plus dla seniora” widniejące pod oficjalną nazwą jako świadczenie uzupełniające jest kierowane do osób po 75 roku żcyia, nie zdolnych do samodzielnego życia, mającego swoje podłoże w ograniczeniach fizycznych lub psychicznych. Ma ono umożliwić pokrycie kosztów związanych z podstawowymi potrzebami, a jego kwota wynosi, zgodnie z potoczną nazwą, 500 złotych, które beneficjenci otrzymują każdego miesiąca.
Jest ono jednak uzależnione od kryterium dochodowego, a po jego przekroczeniu kwota świadczenia jest pomniejszana zgodnie z zasadą „złotówka za złotówkę”. Na pełną kwotę świadczenia uzupełniającego mogą liczyć osoby, których emerytury, renty lub inne świadczenia nie są wyższe niż 2157,80 złotych. Należy zaznaczyć, że nie tylko seniorzy mogą ubiegać się o wspomniane wsparcie finansowe. Aby otrzymać świadczenie uzupełniające należy:
- mieć ukończone 18 lat oraz polskie obywatelstwo, prawo pobytu lub prawo stałego pobytu w Polsce;
- mieć stosowne orzeczenie potwierdzające niezdolność do samodzielnej egzystencji;
- nie być uprawnionym do emerytury ani renty oraz nie mieć ustalonego prawa do innego świadczenia pieniężnego finansowanego ze środków publicznych lub być uprawnionym do tych świadczeń, jednak ich łączna wysokość brutto nie może przekroczyć 2157,80 zł.
W celu uzyskania świadczenia uzupełniającego należy złożyć wniosek do organu wypłacającego świadczenie emerytalno-rentowe, w tym wypadku ZUS lub KRUS. W przypadku tego pierwszego, wniosek można złożyć osobiście w placówce lub online, poprzez Platformę Usług Elektronicznych ZUS. Natomiast w przypadku KURS wniosek należy złożyć w oddziale regionalnym, placówce terenowej lub internetowo poprzez e-wniosek. Należy pamiętać, aby do wniosku dołączyć odpowiednie dokumenty – orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji lub orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.
Jeżeli natomiast osoba ubiegająca się o wniosek nie posiada owego orzeczenia, należy złożyć zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza (nie wcześniej niż miesiąc przed złożeniem wniosku), dokumentację medyczną mającą znaczenie przy orzekaniu o niezdolności do samodzielnej egzystencji oraz, jeżeli osoba takie posiada, orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. W przypadku gdy osoba ma prawo do emerytury bądź renty zagranicznej, do wniosku należy załączyć dokument to potwierdzający.
Źródło: Interia
Gosia ma 28 lat i jest redaktorem zajmującym się tematami ogólnopolskimi. Interesuje się sztuką i literaturą XX wieku.