Nie żyje korespondent Radia Wolna Europa, zasłużony działacz emigracyjny
Nie żyje Maciej Morawski, paryski korespondent Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, wielokrotnie nagradzany i zasłużony Polsce działacz emigracyjny. Miał 91 lat.
Fot. Mariusz Kubik, CC BY 3.0 / Wikipedia
O śmierci zasłużonego Polsce działacza poinformowała rodzina.
Maciej Morawski urodził się 20 września 1929 roku w Poznaniu. Podczas II Wojny był sanitariuszem w Armii Krajowej. Po wojnie na stałe osiadł w Paryżu, gdzie skończył studia.
Współredagował „Le Nouvel Horizon”, pracował we francuskich bankach, był działaczem społecznym, dziennikarzem „Journal des Finances”. Współpracował z biurami paryskimi Komitetu Wolnej Europy i Radia Wolna Europa. Od 1955 r. „wolny strzelec” (współpracował wówczas z późniejszym dyrektorem Sekcji Polskiej RWE Zygmuntem Michałowskim) a następnie wieloletni korespondent Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Paryżu (1965-1992), bliski współpracownik Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
Jeden z najlepszych polskich korespondentów informacyjnych RWE; z tego być może powodu był przedmiotem ostrych ataków ze strony propagandy PRL (m.in. zarzut szpiegostwa), w wyniku nagonek i pogróżek jego żona, Jadwiga z Żeromskich, zaniemogła. Zasłynął pod koniec lat 80. XX wieku ze swych, prowadzonych na antenie w sposób nowatorski, bezpośredni i przyjacielski wywiadów radiowych z działaczami „Solidarności” i czołówką polskiego życia politycznego i kulturalnego, m.in. z Lechem Wałęsą, Jackiem Kuroniem, Januszem Onyszkiewiczem i in. Dorywczy współpracownik paryskiej „Kultury” (np. nowele pt.: Jacek i Champs Elysées). Był członkiem Polskiego Komitetu Ruchu Europejskiego i współpracownikiem paryskiej delegatury Rządu RP na Wychodźstwie.
Od 1994 r. członek Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego w Warszawie (od 2015 r. prezes honorowy).
W 1994 r. założył też w Warszawie Klub im. Giorgio La Piry (Dialog ponad podziałami).
Jest także m.in. Prezesem Honorowym Polskiego Funduszu Humanitarnego we Francji, opiekującego się Domem Spokojnej Starości Polskiego Funduszu Humanitarnego w Lailly-en-Val, Kawalerem Zakonu Maltańskiego. Był przedstawicielem Towarzystwa Polska-Francja w Paryżu (towarzystwo zabiega o większą obecność Francji w Polsce i Polski we Francji), członkiem Rady Fundacji im. Kościelskich (obecnie członkiem honorowym) i Stowarzyszenia Wolnego Słowa.
Odznaczony Krzyżem Armii Krajowej (Londyn, 1967), Złotym Krzyżem Zasługi (Londyn), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Warszawa, luty 1995 r.), Medalem „Zasłużony dla tolerancji” (2006), Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2007). Laureat nagrody im. Świętego Brata Alberta. 9 listopada 2001 r. otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta i Gminy Krzywiń, a 23 sierpnia 2012 r. – Honorowe Obywatelstwo Kościana. Kawaler francuskiego Orderu „Arts et Lettres” (komandoria, 2016).
W 2007 r., nakładem Instytutu im. Stefana Grota-Roweckiego w Lesznie ukazała się książka Teresy Masłowskiej, poświęcona Morawskiemu pt.: Łącznik z Paryża.
We wrześniu 2009 r. z okazji 80. rocznicy urodzin Morawskiego odbyły się obchody rocznicowe: w Centre du Dialogue w Paryżu, oraz w Kościanie, Jurkowie, Krzywiniu i Warszawie – w Radio Café, siedzibie Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego.
W latach 2015-2017 nakładem Instytutu im. Stefana Grota-Roweckiego ukazały się cztery tomy jego dzienników pt.: Dwa brzegi. Zapiski weterana zimnej wojny. W 2019 r., na 90-lecie urodzin ukazała się książka – opracowanie zbiorowe Weteran zimnej wojny.
Jest bohaterem dwóch filmów dokumentalnych: Wujowie i inni – „zdrajcy i obszarnicy” oraz Paryski korespondent.
W Krakowie w Pigułce właściwie od początku stworzenia redakcji. Michał jest redaktorem zajmującym się tematami ogólnymi i ciekawostkami, nierzadko zahaczając o Kraków.