Rosyjskie media piszą, że Lwów przeprowadzi referendum w sprawie przystąpienia do Polski
W Rosji propagandowe środki masowego przekazu rozpowszechniają fakenewsa, że administracja lwowska rzekomo otrzymała karty do głosowania w referendum w sprawie wyjścia regionu z Ukrainy i przystąpienia do Polski.
„W głosowaniu jest jedno pytanie, które w rzeczywistości składa się z dwóch pytań: Czy jest Pan za wyjściem Obwodu Lwowskiego z Ukrainy i przystąpieniem do Rzeczypospolitej Polskiej?” Odpowiedzi brzmią TAK lub NIE” – podają rosyjscy propagandyści.
Rosjanie dodają też, że Polska rzekomo próbuje odzyskać ziemie dawnej Rzeczypospolitej, które uważa za własne, a które teraz leżą na terytorium Ukrainy.
Lwów w granicach Polski:
W 1340 po śmierci Bolesława Jerzego II miasto, na podstawie umowy spadkowej podpisanej dwa lata wcześniej, przeszło pod berło króla Polski. W latach 1340–1349 pod władzą namiestniczą Detki (Dymitra), w 1349 objęty faktycznie przez Kazimierza Wielkiego. W 1350 książę litewski Lubart w czasie napadu zniszczył Lwów. 17 kwietnia 1356 Kazimierz III Wielki lokował Stare Miasto na prawie magdeburskim.
W dokumencie lokacyjnym wyraźnie zaznaczył (co potwierdza jego tolerancyjną politykę), że wszyscy mieszkańcy, zarówno Polacy, jak i Rusini, Ormianie, Żydzi i Tatarzy mają prawo do zachowania własnych praw, religii i obyczajów. Od 1360 miasto stało się stolicą lwowskiej diecezji ormiańskiej Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego, której pierwszym biskupem został Grzegorz I Wielki (Grigor I Wielki). Ludwik I Węgierski przyłączył Ruś Czerwoną wraz ze Lwowem do Węgier w 1370. Rządy namiestnicze sprawował tam w imieniu króla książę Władysław Opolczyk. Po jego odwołaniu, od 1379 rządzili tu starostowie węgierscy. W 1387 usunęła ich królowa Jadwiga Andegaweńska, która ogłosiła akt przyłączenia Rusi Halicko-Włodzimierskiej do Korony.
W 1412 (1414) miasto stało się stolicą archidiecezji lwowskiej i siedzibą metropolity łacińskiego, w miejsce przeniesionej do Lwowa metropolii halickiej. Pierwszym arcybiskupem metropolitą lwowskim był Jan Rzeszowski, do 1414 metropolita halicki. Jednymi z pierwszych arcybiskupów metropolitów lwowskich byli Grzegorz z Sanoka i Jan Długosz. Podobnie jak Kraków, Gdańsk czy Toruń, Lwów był miastem królewskim i posiadał dla Rzeczypospolitej wielkie znaczenie obronne i ekonomiczne. W XVII wieku Lwów, liczący 30 tysięcy mieszkańców, był po Gdańsku drugim co do wielkości i bogactwa miastem Rzeczypospolitej.
W Krakowie w Pigułce pracuje na stanowisku redaktora. Zajmuje się tematami miejskimi. Lubi poznawać nowych ludzi i nowe miejsca.