Nie żyje Maria Kiszczak. Wdowa po Czesławie Kiszczaku
Nie żyje Maria Teresa Korzonkiewicz-Kiszczak polska ekonomistka i nauczyciel akademicki, autorka bajek, przypowieści, powieści beletrystycznych i wierszy, żona Czesława Kiszczaka.
Z wykształcenia była magistrem ekonomii. Po studiach pracowała jako nauczyciel oraz nauczyciel-metodyk przedmiotów ekonomicznych w średnich szkołach zawodowych. W 1985 uzyskała stopień doktorski na podstawie pracy pod tytułem Instytucjonalne uwarunkowania samokształcenia nauczycieli przedmiotów ekonomicznych. W latach 80. XX wieku adiunkt w Instytucie Kształcenia Nauczycieli. Po przełomie ustrojowym i powstaniu prywatnych uczelni wykładała do 2006 marketing w Wyższej Szkole Bankowości i Finansów w Bielsku-Białej.
Była autorką publikacji naukowych i pomocy dydaktycznych, a także powieści beletrystycznych, wierszy („Tańczące Anioły”, „Oszałamiająco pachnie dziki bez”[2]), przypowieści i bajek („Hocki klocki”, „Nasza babcia Ufoludka”). Wydała dwie książki autobiograficzne („Żona generała Kiszczaka mówi” i „Niebezpieczna gra”), w których opisywała życie prywatne oraz kreśli subiektywny obraz Polski lat 70. i 80.
W latach 90. była organizatorką aukcji charytatywnych.
W 2015 ukazał się wywiad rzeka Kiszczakowa. Tajemnice generałowej, rozmowa z Kamilem Szewczykiem.
16 lutego 2016 spotkała się z prezesem Instytutu Pamięci Narodowej Łukaszem Kamińskim, próbując sprzedać za 90 tys. złotych dokumenty będące w jej posiadaniu, dotyczące m.in. współpracy Lecha Wałęsy ze Służbą Bezpieczeństwa (SB). W wyniku tego spotkania oddała cześć materiałów znajdujących się w jej domu, m.in. teczkę personalną i teczkę pracy tajnego współpracownika „Bolka”, w tym zobowiązanie do współpracy z SB opatrzone podpisem „Lech Wałęsa »Bolek«”

W Krakowie w Pigułce pracuje na stanowisku redaktora. Zajmuje się tematami miejskimi. Lubi poznawać nowych ludzi i nowe miejsca.